کارکرد های کبد
کبد دارای های کارکردهای متعدد سینتتیک، دفع و سم زدایی می باشد، با این حال تنها یک مقدار کمی از اینها می تواند توسط سطوح محصولات در خون اندازه گیری شود. آزمایشهای عملکرد کبدی (LFTs) غلظت پروتئین های مختلف و آنزیم های مختلف در خون را اندازه گیری می کنند که از طریق سلول های کبدی تولید می شوند یا زمانی تولید میشوند که سلول های کبدی آسیب دیده اند. تستهای عملکرد کبدی، مطالعات بسیار رایج در افراد مشکوک به بیماری کبدی است. الگوهای خاص نتایج می توانند به احتمال زیاد نوع بیماری کبد را به پزشکان اطلاع دهند تا بتوانند تصمیم بگیرند که آیا آزمایش های بیشتری لازم است یا خیر. آزمایش های عملکرد کبدی می تواند به شما کمک کند تا بدانید کبد به چه شدت آسیب دیده و به بررسی میزان پاسخگویی به داروها و سایر درمان ها کمک کند.
فرآیند آزمایش عملکرد کبد
اصطلاح “تست های عملکرد کبد” در واقع یک اشتباه لغوی است زیرا چندین تست عملکرد کبد را نمیتواند به طور کاملاندازه گیری کند. سطوح آنزیم های شناخته شده به عنوان آمینوترانسفرازها و آلکالین فسفاتاز برای تشخیص آسیب به سلول های کبدی و انسداد صفرا (ماده ای تولید شده توسط سلول های کبدی برای کمک به هضم چربی ها) استفاده می شود. بنابراین، آزمایش های کبدی را می توان به اندازه گیری عملکرد کبد، آسیب سلولی و انسداد مجاری صفراوی تقسیم کرد.
هیچ آزمایش واحد قادر به اندازه گیری کلی عملکرد کبدی نیست. در عوض، گروهی از مقادیر اندازه گیری شده به طور جمعی به منظور تعیین احتمال بیماری کبد، علل احتمالی و شدت بیماری تفسیر میشود. تستهای آزمایشگاهی عملکرد کبدی همچنین می تواند برای نظارت بر پیشرفت بیماری و پاسخ به درمان استفاده شود. این تستها پس از یک آزمایش ساده ساده انجام می شود.
آماده شدن برای آزمایش عملکرد کبد
الزامات آماده سازی بین آزمایشگاه ها متفاوت است. برخی از بیماران نیاز به یک شب پرهیز از خوردن و آشامیدن دارند اما اغلب آماده سازی خاصی لازم نیست. مجموعه نمونه هایی برای LFT ها یک روش ساده، ایمن و سریع را دنبال می کند. پس از بررسی اسم و مدارک شناسایی، یک پزشک یا فیبوتومیست آموزش دیده (فردی که نمونه خون میگیرد) یک تورنیکه (یک بند تنگ) در اطراف دست شما قرار می دهد تا به یک ورید مناسب، معمولا در مقابل آرنج شما پیدا کند. ممکن است مجبور شوید چند بار دست خود را برای افزایش جریان خون به این منطقه، باز و بسته کنید. پس از ضد عفونی کردن محل با الکل پزشکی، آنها سوزن را به داخل ورید برای برداشتن خون وارد می کنند.
گاهی اوقات یک دستگاه پروانه ای شکل ویژه استفاده می شود، به خصوص اگر قرار باشد چندین نمونه خون در یک زمان جمع آوری شود. هنگامی که خون به تعداد مورد نیاز لوله تزریق شود، سوزن و تورنیکه برداشته خواهند شد. سپس فشار به آن نقطه اعمال می شود تا خونریزی متوقف شود. معمولا کل پروسه در یک بازه کوتاه زمانی با کمترین درد یا ناراحتی برای بیمار کامل می شود. لوله های خون به آزمایشگاه مناسب ارسال می شود که مقادیر زیر را اندازه گیری می کند.
توجه داشته باشید که آزمایشگاه های مختلف ممکن است دارای مقادیر مختلف کات آف برای هر آزمون باشند زیرا ممکن است از روش های مختلف استفاده کنند.
پروتئین کل(total protein):
پروتئین کل باید بین ۶۳-۸۰ گرم در لیتر باشد و عملکرد سینتتیک کبد را بازتاب دهد.
آلبومین(Albumin):
این پروتئین تنها توسط سلول های کبدی تولید می شود، بنابراین غلظت آن نشان دهنده عملکرد سینتتیک کبدی است. آلبومین به مدت طولانی در خون باقی می ماند بنابراین تغییرات در سطح آن فقط در بیماری مزمن (طولانی مدت) کبد اتفاق می افتد. مقادیر طبیعی آلبومین بین ۳۵ تا ۵۰ گرم در لیتر است. سایر شرایط می تواند سطوح پایین آلبومین را تولید کند. سوء تغذیه ممکن است آلبومین را کاهش دهد، زیرا پروتئین کافی در بدن جذب نمی شود.